EMPICOMBIA

EMPICOMBIA

Graecisrecentioribus quid notet, ex Cantacuzeno discere est l. 1. c. 41. Die quo lmp. unctus erat, exit e Templo, ab aliquo eius Optimatum, quem ad hoc delegerit, in populum iaciuntur epicombia. (Graece Ε᾿πικόμβια) Sunt autem fasciculi, segmentis linteis illigata habentes numismata aurea tria, totidem argentea, et obolos aereos totidem; sparguntur buiusmodi fasciculi circa decies mille, in vestibulo praecipue. Vide quoque Curopalatam de Offic. Aul. CP. et Salmas. Not. ad Vopisc. in Aureliano, ubi de his sparsionibus multa passim.